
جایگاه لجستیک و مدیریت زنجیره تأمین در کاهش هزینههای تولید
پس از جنگ جهانی دوم و فشار بر صنایع برای کاهش قیمتها و افزایش رقابتپذیری آنها؛ صنایع در پی کاهش هزینههای خود در تولید محصولات بهمنظور ماندگاری و ادامه حیات بودند. در این راستا مدیران و صاحبان صنایع از روشهای مختلفی همچون: برنامهریزی تولید، زمانبندی تولید، زمانسنجی، الگوهای چیدمان ماشینآلات، مکانیابی، ارتقای بهرهوری نیروی کار، ارتقای فناوری و… بهره بردند. وجه مشترک همه این روشها متمرکز بودن به درون بنگاه و تلاش در جهت کاهش هزینهها در درون بنگاه یا کارخانه است. هرچند این روشها تا دهه ۷۰ میلادی تا حد زیادی پاسخگوی نیاز صاحبان صنایع در کاهش هزینهها و افزایش توان رقابتپذیریشان بود ولی در اوایل دهه ۸۰، توجه به درون سازمان برای کاهش هزینه کافی نبود و سازمانها برای بقاء در نظام اقتصادی که بهسرعت دستخوش تغییرات بود و انعطافپذیری و تولید اقتصادی از شروط ادامه حیات در چنین محیطی بود، ناچار از تعامل با سایر سازمانها همنوع و وابسته شدند.